Μετά την απελευθέρωση...

Δή­μοι και Κοι­νό­τη­τες Με­τά την α­πε­λευ­θέ­ρω­ση άρ­χι­σε να ορ­γα­νώ­νε­ται το κρά­τος και κα­θιε­ρώ­θη­καν οι Δή­μοι.
Στις 27-12-1833 έ­γι­νε ο Δή­μος Φελ­λό­ης συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της Βερ­γου­βί­τσας με έ­δρα τη Σβυ­ρού (Ό­α­ση). Με το Β.Δ. της 19ης Ιου­νί­ου 1841 ο Δή­μος Φελ­λό­ης έ­γι­νε Β΄ Τά­ξε­ως με έ­δρα τη Σε­λιά­να. Δή­μαρ­χος Φελ­λό­ης διε­τέ­λε­σε ο Γε­ώρ­γιος Ρό­ζος και με­τέ­πει­τα ο εγ­γο­νός του Πα­να­γής Α­πο­στό­λου Ρό­ζος. Ε­πί­σης ε­πί ει­κο­σα­ε­τί­α διε­τέ­λε­σε Δή­μαρ­χος ο Θε­ό­δω­ρος Κα­ρα­βέ­λας, ιατρός α­πό τη Σε­λιά­να, ο ο­ποί­ος εί­χε πα­ντρευ­τεί την α­δελ­φή του Πα­να­γή Α. Ρό­ζου Γα­ρου­φα­λιά.
Με­τά την κα­τάρ­γη­ση των Δή­μων με το Β.Δ. της 18ης Αυ­γού­στου 1912 η Βερ­γου­βί­τσα α­να­γνω­ρί­στη­κε ως Κοι­νό­τη­τα και μέ­χρι το 1944 υ­πα­γό­ταν διοι­κη­τι­κά στην Ε­παρ­χί­α Κα­λα­βρύ­των. Με το διά­ταγ­μα της 22ας Μα­ΐ­ου 1944 υ­πή­χθη στην ε­παρ­χί­α Αι­για­λεί­ας . Με το Β.Δ. 20-9-1955 η Βερ­γου­βί­τσα με­το­νο­μά­στη­κε σε Μο­να­στή­ρι.
Α­πο­γρα­φές πλη­θυ­σμού
Οι πρώ­τες α­πο­γρα­φές στην Πε­λο­πόν­νη­σο που εν­δια­φέ­ρουν και την πε­ριο­χή μας έ­γι­ναν α­πό τους Ε­νε­τούς το έ­τος 1688.
Με τα ελ­λι­πή μέ­σα της ε­πο­χής ε­κεί­νης κατεγράφη ό­τι ο πλη­θυ­σμός ε­κτός της Κορίν­θου και της Μά­νης ή­ταν 85.468. Κα­τά τους υ­πο­λο­γι­σμούς των Ε­νε­τών υ­πο­λο­γί­σθηκε ό­τι λό­γω των ε­χθρο­πρα­ξιών ο πλη­θυ­σμός εί­χε μειω­θεί στο έ­να τρί­το.
Σε νε­ό­τε­ρη α­πο­γρα­φή κα­τά τα έ­τη 1691-1692 έ­δει­ξε ό­τι ο πλη­θυ­σμός της Πε­λο­πον­νήσου εί­χε αυ­ξη­θεί στις 190.653. Κα­τά την α­πο­γρα­φή αυ­τή ο Νο­μός Α­χα­ΐ­ας εί­χε 49.491 κα­τοί­κους. Η ε­παρ­χί­α Κα­λα­βρύ­των που στην ο­ποί­α υ­πα­γό­ταν η πε­ριο­χή μας εί­χε 118 κα­τοι­κη­μέ­να χω­ριά, 36 κα­τα­στρεμ­μέ­να, 5 Μο­να­στή­ρια, 992 οι­κο­γέ­νειες με 16.561 ψυ­χές και 2.211.760 στρέμ­μα­τα γης.
Άλ­λη πλη­θυ­σμια­κή α­πα­ρίθ­μη­ση έ­γι­νε α­πό τον Κα­πο­δί­στρια το 1828. Επίσης έ­γι­νε προσπά­θεια να υ­πο­λο­γι­στεί ο πλη­θυ­σμός της χώ­ρας κα­τά το 1821. Με την και­νούρια δια­μόρ­φω­ση των ε­παρ­χιών, η ε­παρ­χί­α Κα­λα­βρύ­των που υ­πα­γό­ταν και τό­τε η πε­ριο­χή μας εί­χε 33.983 κα­τοί­κους το 1821, και 28.931 κα­τοί­κους το 1828, έ­χα­σε δη­λα­δή στο διά­στη­μα αυ­τό 5.052 κα­τοί­κους.
Σε α­πο­γρα­φή που έ­γι­νε α­πό γαλ­λι­κή ε­πι­στη­μο­νική α­πο­στο­λή τα έ­τη 1829-1830 έ­δει­ξε στην ε­παρ­χί­α Κα­λα­βρύ­των 39.999 κα­τοί­κους. Στο χωριό Βερ­γου­βί­τσα έ­δει­ξε 51 οι­κο­γέ­νειες και 274 ά­το­μα.
Ε­πί­ση­μες α­πο­γρα­φές ξε­κί­νη­σαν α­πό το έ­τος 1879 και με­τά οι οποίες έ­χουν ως ε­ξής:
Έ­τος 1879 Βερ­γου­βί­τσα πλη­θυ­σμός 522 κά­τοι­κοι
Έ­τος 1889 Βερ­γου­βί­τσα πλη­θυ­σμός 465 κά­τοι­κοι
Έ­τος 1896 Βερ­γου­βί­τσα πλη­θυ­σμός 502 κά­τοι­κοι
Έ­τος 1907 Βερ­γου­βί­τσα πλη­θυ­σμός 492 κά­τοι­κοι
Έ­τος 1920 Βερ­γου­βί­τσα πλη­θυ­σμός 181 κά­τοι­κοι
Έ­τος 1928 Βερ­γου­βί­τσα πλη­θυ­σμός 178 κά­τοι­κοι
Έ­τος 1928 Γε­ωρ­γου­λιά­νι­κα πλη­θυ­σμός 39 κά­τοι­κοι
Έ­τος 1928 Κα­ρα­μπα­σιά­νι­κα πλη­θυ­σμός 38 κά­τοι­κοι
Έ­τος 1928 Ρο­ζέ­ϊ­κα πλη­θυ­σμός 78 κά­τοι­κοι
Έ­τος 1940 Βερ­γου­βί­τσα πλη­θυ­σμός 340 κά­τοι­κοι
Έ­τος 1951 Βερ­γου­βί­τσα πλη­θυ­σμός 269 κά­τοι­κοι
Έ­τος 1961 Μο­να­στή­ριο πλη­θυ­σμός 234 κά­τοι­κοι
Έ­τος 1971 Μο­να­στή­ριο πλη­θυ­σμός 213 κά­τοι­κοι